ตะกรุดโทนของหลวงปู่โสฬส ยโสธโร

ตะกรุดโทนของหลวงปู่โสฬส ยโสธโร มีลักษณะเป็นตะกรุดโทนคาดเอว จัดสร้างตามวาระที่หลวงปู่โสฬสเห็นควรท่านถึงจะทำ คาดกันว่าท่านเริ่มทำตะกรุดโทนดอกแรกๆ ระยะเวลาใกล้เคียงกับเหรียญเก้าเหลี่ยม รุ่นแรก โดยท่านจะทำเองทุกขั้นตอน ตั้งแต่จารอักขระลงแผ่นโลหะ ม้วนกรึงบริกรรมคาถาเป็นแท่งตะกรุด ถักเชือกตามสูตรตำรับของท่านมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว บางดอกลงรักดำ บางดอกหลวงปู่โสฬสลงทอง พร้อมสอดเชือกสีเหลืองขมวดปมเพื่อใช้คาดเอว ตะกรุดโทนทุกดอกจะมีความยาวมาตรฐานที่ ๕ นิ้ว ส่วนความหนานั้น อยู่ที่ท่านว่าจะลงยันต์ให้กี่แผ่น หนึ่งยันต์ต่อหนึ่งแผ่นโลหะ ตลอดระยะเวลาที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ผู้ใดที่อยากได้ตะกรุดไว้คุ้มครองตนนั้น ต้องมาบอกกล่าว เอ่ยปากขอหลวงปู่ท่านด้วยตนเอง แต่ท่านจะทำให้หรือไม่นั้น เป็นวาสนาของผู้นั้น เมื่อท่านทำเสร็จแล้ว ต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่า ๒ เดือนเป็นอย่างน้อย จึงมารับจากมือท่านด้วยตนเอง ท่านจึงประสิทธิให้เป็นอันเสร็จสมบูรณ์
​สำหรับยันต์ที่หลวงปู่โสฬส จะใช้สำหรับลงตะกรุดนั้น จะใช้ยันต์ต่างๆที่ท่านกำหนดไว้ว่าเป็นยันต์สำหรับลงตะกรุดโทนเท่านั้น ซึ่งมีอยู่ประมาณ ๑๐ แบบยันต์ แต่ท่านจะลงไม่เกิน ๙ ยันต์ ยกเว้นพิจารณาแล้วว่าผู้ที่ครอบครองมีบุญบารมีถึง จึงลงให้ครบ ๑๐ ยันต์ ดังนั้นความหนาของตะกรุดใหญ่ที่สุดจะอยู่ที่ประมาณ 2 ซม. ซึ่งยันต์ทั้ง ๑๐ นี้ เป็นยันต์ที่หลวงปู่โสฬส ได้รับการถ่ายทอดมาจากหลายครูบาอาจารย์ ที่ท่านพิจารณาแล้วว่าแต่ละยันต์นั้นมีพุทธคุณไปในทางเดียวกัน คือ ปกป้องคุ้มครอง ให้แคล้วคลาดจากภยันตราย ป้องกันอาวุธนานาชนิด เป็นหลัก ซึ่งมีดังนี้
๑.ยันต์พุทธคุณ ให้ลงแผ่นตะกั่ว อักขระที่ใช้ลงเป็น ตัวขอมไทย
๒.ยันต์ธัมมคุณ ให้ลงแผ่นตะกั่ว อักขระที่ใช้ลงเป็น ตัวขอมไทย
๓.ยันต์สังฆคุณ ให้ลงแผ่นทองเหลือง อักขระที่ใช้ลงเป็น ตัวขอมไทย
๔.ยันต์พระเจ้าห้ามหน้า (มหาอุด) ให้ลงแผ่นตะกั่ว อักขระที่ใช้ลงเป็น ตัวขอมไทย
๕.ยันต์ตันน้อย ให้ลงแผ่นเงิน อักขระที่ใช้ลงเป็น ตัวธรรมอีสาน
๖.ยันต์ตันหลวง ให้ลงแผ่นทองแดง อักขระที่ใช้ลงเป็น ตัวธรรมอีสาน
๗.ยันต์เกราะเพ็ชร ให้ลงแผ่นทองเหลืองหรือตะกั่ว อักขระที่ใช้ลงเป็น ตัวธรรมอีสาน
๘.ยันต์พุทธคุณบัง ให้ลงแผ่นทองเหลืองหรือตะกั่ว อักขระที่ใช้ลงเป็น ตัวธรรมอีสาน
๙.ยันต์เกราะเพ็ชรตันหลวง ให้ลงแผ่นทองเหลือง อักขระที่ใช้ลงเป็น ตัวขอมไทย
๑๐.ยันต์พะเนียงแตก(จักรแตก) ให้ลงแผ่นทองเหลือง อักขระที่ใช้ลงเป็น ตัวขอมไทย
​
​ยันต์เอกลักษณ์ อย่างยันต์เกราะเพ็ชร นั้นท่านได้มาจากหลวงพ่อเส็ง วัดศรีประจันตคาม ซึ่งมีความแตกต่างจากยันต์เกราะเพ็ชร ของสายอื่นๆตรงการโยงเส้นสุดท้าย ซึ่งจะต้องมีการจารมือโยงเส้นสุดท้ายนี้ เพื่อเป็นการปิดหัวปิดท้าย จึงเป็นยันต์เกราะเพ็ชรที่สมบูรณ์ ด้วยลักษณะเดียวกันกับในตำรายันต์เกราะเพ็ชร ของหลวงปู่โสฬส จึงปรากฏการโยงเส้นสุดท้ายให้เห็นเป็นสำคัญ นอกจากนี้ยันต์ตันหลวง ได้สืบวิชามาจากหลวงพ่อเส็ง อีกเช่นกัน อันยันต์สำคัญนี้ที่หลวงปู่โสฬส นำไปใส่ไว้ในเหรียญเก้าเหลี่ยม รุ่นแรก ของท่านอีกด้วย
ช่วงเริ่มการสร้างพระใหญ่ ที่วัดโคกอู่ทอง ประมาณปี พ.ศ.๒๕๕๑-๒๕๕๒ หลวงปู่โสฬสได้ทำตะกรุดรุ่นพิเศษขึ้นมาจำนวน ๕ ดอก หนึ่งในนั้นบรรจุไว้ในองค์พระใหญ่ด้วย ท่านบอกกล่าวแก่ผู้ใกล้ชิดว่า ครั้งนี้ท่านสลับเอายันต์ตัวสุดท้ายใส่ลงไปด้วย คือ ยันต์พะเนียงแตก หรือยันต์จักรแตก เอาไว้กันปืนไฟ ถ้าผู้ใส่โดนลอบยิง ปืนผู้ยิงจะระเบิดคามือไปเอง อันเป็นมหาอุตม์ขั้นสูงสุด และหลังจากนั้นหลวงปู่โสฬสยังมีสร้างไว้อีกหนึ่งดอก ถือว่าเป็นดอกที่สำคัญที่สุด ด้วยท่านสร้างให้กับอธิบดีกรมป่าไม้ในขณะนั้น และได้นำไปมอบให้วันสมโภชพระพุทธไตรสสตวรรษานุสรณ์ พระพุทธรูปประจำกรมป่าไม้ เมื่อเดือนกันยายน พ.ศ.๒๕๕๒ ซึ่งถือเป็นตะกรุดดอกที่สำคัญที่สุดด้วย เป็นการลงยันต์ครบทั้ง ๑๐ ยันต์ เป็นดอกสุดท้ายในชีวิตของท่าน
#หนังสือประวัติและวัตถุมงคลหลวงปู่โสฬส
#ขอขอบคุณบทความจาก อ.ธรรมปกร สำนักหอธาตุเรือนฌาน